Kryptowaluta Miota

Historia kryptowaluty

Twórcą i pomysłodawcą nowej kryptowaluty miota (Iota) jest David Sønstebø. Współpracując z Dominikiem Schienerem, Sergey`em Ivancheglo oraz dr Serguei`em Popovem, stworzył on na początku 2017 roku nową kryptowalutę, która powstała jako oprogramowanie z otwartym kodem źródłowym. Ma postać zdecentralizowanego rejestru. Tym, co zdecydowanie wyróżnia Iota na tle innych kryptowalut jest to, że wykorzystuje technologię blockchain, ale sama blockchainu nie ma. Kryptowalutą projektu Iota jest miota, która notowana jest na światowych giełdach kryptowalutowych.

Dokładnie 20 grudnia 2015 roku Iota zebrało podczas ICO 434 000 dolarów amerykańskich na rozwój. Choć kwota ta w porównaniu z ICO innych kryptowalut o zasięgu światowym jest niewielka, to jednak wtedy było to dużym osiągnięciem, zwłaszcza że Iota nie rozpisała dokładnie, na co zostaną przeznaczone te fundusze. W przeważającej większości zostały one spożytkowane na rozwój platformy.

David Sønstebø, Sergey Ivancheglo, Dominik Shiner i Sergei Popov, czyli twórcy miota zdecydowali wyemitować 2 779 530 283 monety cyfrowe miota, a liczba ta nie zwiększy się, ponieważ system Iota nie zakłada miningu – nie ma tu miejsca na kopanie proof of work.

W lipcu 2017 roku w obliczu problemów ze skalowalnością bitcoina, projekt Iota działał bardzo dobrze. Być może dlatego operator mikropłatności SatoshiPay ogłosił, że będzie korzystał z monet cyfrowych miota do przeprowadzania mikrotransakcji.

Ważnym momentem w rozwoju Iota było nawiązanie w grudniu 2017 roku współpracy ze światowej klasy przedsiębiorstwami. Iota współpracuje z Samsungiem, Microsoftem, Boschem czy Fujitsu. To pozwoliło na znaczne odbicie się kursu miota. Pierwszą giełdą, która zdecydowała o wprowadzeniu tej kryptowaluty do handlu był Bitfinex. Ostatecznie handel z udziałem kryptowaluty miota rozpoczął się w czerwcu 2017 roku.

Istota kryptowaluty miota

Podstawą projektu kryptowaluty miota było powstanie technologii integralności danych i urządzeń przemysłowych dla internetu rzeczy. Nazwa projektu kryptowalutowego Iota wzięła się właściwie z tej technologii, ponieważ z języka angielskiego nazywa się ją Internet of Things. Technologiczne podstawy i unikalne właściwości czynią ją zupełnie nowym, unikalnym rozwiązaniem na rynku kryptowalutowym.

Tokeny miota są nieskończenie skalowalne, mają lekką konstrukcję i nie podlegają miningowi. Sieć miota nie jest utrzymywana przez górników, nie ma bloków do wykopywania ani opłat transakcyjnych ponoszonych przez użytkowników. Do zatwierdzania transakcji z wykorzystaniem kryptowaluty miota służy POW, a w przyszłości planuje się, że będzie ona obsługiwana przez procesory JINN.

W praktyce przy używaniu systemu Iota użytkownicy mogą korzystać z urządzeń elektrycznych nawet o przeciętnej mocy obliczeniowej, używając jednocześnie sieci zdecentralizowanej jako systemu komunikacji i wymiany informacji. Tokeny miota mogą być wykorzystywane jako waluta wirtualna, która pozwala maszynie A opłacić działanie urządzenia B. W taki oto sposób sprzęty elektroniczne są w stanie komunikować się ze sobą oraz wynajmować się, w celu realizacji określonych usług.

Iota ma łączyć wszystkie urządzenia w jedną sieć, aby zapewnić swoim użytkownikom jak najszybszą wymianę danych i lepsze dopasowanie usług do klienta.

Specyfikacja kryptowaluty

Pierwszej generacji kryptowalutą jest bitcoin (więcej informacji o BTC), a drugiej – ethereum. Miota jest kryptowalutą trzeciej generacji, bazującą na algorytmie tangle, nie zaś na technologii blockchain, którą się tylko inspiruje. Nie wykorzystuje istniejących blockchainów, ale stworzyła autorską technologię tangle, co skutkuje darmowymi transakcjami dla użytkowników. Sieć Iota wymaga pewnej mocy obliczeniowej, aby móc przetwarzać transakcje, jednak opiera ją o urządzenia, które odznaczają się mniejszą mocą obliczeniową niż typowe koparki kryptowalutowe GPU czy ASIC, z których korzystają górnicy np. przy wydobywaniu bitcoina czy ethereum.