A Komisja Nadzoru Finansowego siedzi i… wypatruje inwencji w sprawie kryptowalut

Po ostatnich dramatycznych wydarzeniach na kanwie kryptowalut – sytuacja na rynku wrze. Co więcej przedstawiciele branży mówią stanowcze i zdecydowane „tak” dla wprowadzenia regulacji w tym obszarze. A to wszystko po wstrząsie jaki dotknął nas wszystkich w ostatnim czasie. Dodatkowo – dotychczas działalność taka nie była w żaden sposób regulowana (wciąż na razie ani widu, ani słychu o podobnej inicjatywie). Komisja Nadzoru Finansowego nie kontroluje giełd kryptowalutowych, przede wszystkim dlatego, że nie są one elementem rynku finansowego.

Komisja Nadzoru Finansowego nieco umywa ręce

Ponadto, co ważniejsze, Komisja Nadzoru Finansowego również nie licencjonuje takich przedsięwzięć. A dodatkowo nie jest, jak na razie, zaopatrzona w żadne mechanizmy czy narzędzia, które umożliwiłyby pomoc poszkodowanym po upadku Cesarstwa Bitmarket.

W międzyczasie jednak wszem i wobec deklaruje, że w razie „w”, czyli, na przykład, pojawienia się podobnej inicjatywy – z marszu jest gotowa ów projekt zaopiniować.

Komisja Nadzoru Finansowego przerzuca odpowiedzialność co do kryptowalut?

Okazuje się, że nawet najwięksi mają opory przed wychylaniem się z szeregu. A to dlatego, że w przeciwnym razie – dopóki idea nie wyjdzie od kogoś innego – KNF nie zamierza wzniecać niepotrzebnych interakcji i dyskusji w branży, które uważa za przedwczesne i niewłaściwe.

Urząd dostrzega związane z obrotem kryptowalutami i realizujące się ostatnio ryzyka dla konsumentów, na które KNF zwracała wielokrotnie uwagę, jak również ryzyka związane z zagrożeniami, jakie obrót kryptowalutami generuje w obszarze przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu. Należy jednak wskazać, że KNF nie posiada inicjatywy ustawodawczej, zwłaszcza w omawianym obszarze.

deklaruje Komisja Nadzoru Finansowego.

Komisja Nadzoru Finansowego podsyca nadzieję

Tymczasem, ważne jest przede wszystkim to, że gdzieś w oddali tli się płomyk nadziei, ponieważ urząd nie mówi z góry „nie”. Jednak bierze przykład z jednej z taktyk przerzucania odpowiedzialności pt. „zapytaj taty”.

W efekcie tego pozostaje nam przede wszystkim czekać co powie tata. Jednak, pamiętajcie, że nadzieja umiera ostatnia, a tata jest bohaterem! W międzyczasie pojawia się więc szereg pytań, na przykład – kto się w niego wcieli?